Mazury AirShow 2022

6-7 sierpnia

Giżycko Plaża Miejska nad j. Niegocin

Lotnisko Wilamowo

Mazury AirShow, jedna z największych imprez lotniczych w Polsce, wraca po dwuletniej przerwie spowodowanej COVID-19. Z niecierpliwością czekamy na kolejne podniebne widowisko i związane z wydarzeniem emocje. Mazury Airshow znajduje się w gronie najbardziej popularnych giżyckich imprez. Wydarzenie stało się rozpoznawalne nie tylko w całym kraju, ale i zagranicą. Mazury AirShow to impreza dla całych rodzin, gwarantująca wielką wakacyjną przygodę dla małych i dużych miłośników awiacji. 

Pokazy organizowane są od 1999 roku. Jeszcze pod nazwą Festyn Lotniczy Mazury, gromadziły liczną publiczność rozmiłowaną w podniebnych ewolucjach na lotnisku organizatora (Aeroklub Krainy Jezior) w Wilamowie koło Kętrzyna. W 2009 roku organizatorzy zapragnęli zainteresować lotnictwem szerszą publiczność i przenieśli część pokazów nad jezioro Niegocin w okolice plaży miejskiej i portu Giżycku. Ogromne zainteresowanie i zachwyt widzów potwierdziły, że ta właśnie lokalizacja jest najlepsza dla imprezy i dlatego kolejne edycje odbywają się właśnie w tym miejscu. Scenerią tegorocznej imprezy tradycyjnie będzie jezioro Niegocin, a miejscami widokowymi będą: plaża miejska, brzegi wokół jeziora, punkt obserwacyjny na Wzgórzu św. Brunona, a także samo jezioro, na którym znajdą się jednostki pływające (statki, jachty, łodzie, wodnosamoloty itp.). 

Mazury AirShow to:

• jedyne tego typu pokazy lotnicze w Polsce nad i na wodzie – nad jeziorem Niegocin
•  jedyna znana nam na świecie tego typu formuła imprezy odbywająca się jednocześnie w kilku miejscach (lotnisko w Kętrzynie, przestrzeń powietrzna nad jeziorem Niegocin oraz plaża, port w Giżycku)
•  pokazy lotnicze z udziałem m.in. samolotów akrobacyjnych, samolotów odrzutowych, samolotów zabytkowych, śmigłowców, wodnosamolotów
• wydarzenia towarzyszące takie jak ekspozycja sprzętu lotniczego, loty zapoznawcze nad Mazurami, otwarte spotkania z ekspertami
• licznie zgromadzona publiczność, międzynarodowe załogi
• specjalny program Zlotu dla załóg samolotowych, obejmujący m.in. zamknięte imprezy, wycieczki i spotkania
• szerokie wsparcie medialne telewizji, radia i prasy ogólnopolskiej i regionalnej oraz mediów branżowych – lotniczych, turystycznych etc.
• wiele wybitnych osobowości zasiadających w Komitecie Honorowym

Na czas pokazów, uruchomione będzie AirShow Radio na częstotliwości 89,1 MHz. Dzięki temu rozwiązaniu komentarz prowadzących będzie dostępny w radiach i na smartfonach we wszystkich miejscach wokół jeziora Niegocin, i oczywiście na samym jeziorze.

PROGRAM MAZURY AIRSHOW'2022

SOBOTA 6 sierpnia

10.00-19.00  Dzień otwarty lotniska Kętrzyn Wilamo

• Wystawa statyczna samolotów na lotnisku Kętrzyn Wilamowo;
• Loty promocyjno-zapoznawcze w ramach akcji Mazury z samolotu (z lotniska Kętrzyn Wilamowo);
• Badania lotniczo-lekarskie

11.00-12.00 Uroczyste oficjalne otwarcie „Mazury AirShow 2022 (Scena MAS 2022 -Ekomarina Giżycko), z udziałem Orkiestry Wojskowej z Giżycka

12.00-14.00 I blok pokazów lotniczych (jezior Niegocin)

14.00-16.00 Program zaplanowany na lotnisku Kętrzyn Wilamowo
16.00-18.00  II blok pokazów lotniczych (jezior Niegocin)

18.00-20.00 Program zaplanowany na lotnisku Kętrzyn Wilamowo

20.00-22.00  - „Ship-Party” integracyjne spotkanie załóg lotniczych-wyłącznie dla osób indywidualnie zaproszonych;

NIEDZIELA 7 sierpnia 

10.00-18.00 Dzień otwarty lotniska Kętrzyn Wilamowo

• Wystawa statyczna samolotów na lotnisku Kętrzyn Wilamowo
• Loty promocyjno-zapoznawcze w ramach akcji Mazury z samolotu (z lotniska Kętrzyn Wilamowo);
• Badania lotniczo-lekarskie

11.00-14.00 Finałowy blok pokazów lotniczych (Giżycko, j. Niegocin)

14.30-15.00 Uroczyste zakończenie „Mazury AirShow 2022” (Scena MAS 2022 -Ekomarina Giżycko)

18.00 Zakończenie lotów promocyjno-zapoznawczych w ramach akcji Mazury z samolotu (z lotniska Kętrzyn Wilamowo)

LOKALIZACJA MAZURY AIRSHOW'2022

ATRAKCJE POWIETRZNE MAZURY AIRSHOW'2022

• Zespół Akrobacyjny „Orlik"

  Największy zespół akrobacyjny Polskich Sił Powietrznyc h „Orlik” powstał w 1998. Prezentuje się na samolotach turbośmigłowych PZL-130 Orlik, skąd pochodzi jego nazwa. Pomysł powołania zespołu powstał w związku z zaproszeniem polskiego lotnictwa wojskowego do udziału w pokazach lotniczych Air Tatoo w Fairford w Anglii. Piloci zespołu rekrutują się z instruktorów latania. Początkowo w skład zespołu wchodziło 5 samolotów, od 2001 – 7 samolotów. Następnie wydzielono zespół jako osobną eskadrę w 2. Ośrodku Szkolenia Lotniczego w Radomiu. Od 2003 w skład zespołu wchodziło 9 maszyn PZL-130 TC-1 Orlik, przez co był on jednym z nielicznych zespołów latających w tak dużym składzie.

• ORLEN GA  ŻELAZNY
  

  Grupa powstała w 2000 r. z inicjatywy dyrektora Aeroklubu Ziemi Lubuskiej – Lecha Marchelewskiego. W 2008 r. Grupa przeniosła się z Zielonej Góry do Poznania na lotnisko Aeroklubu Poznańskiego. Żelazni dają pokazy w Polsce ale oglądać ich można było także m.in. w Korei Południowej, Szwecji, Niemczech, Czechach czy na Słowacji. Nazwa „Żelazny” pochodzi od nazwy jej pierwszego sponsora. Grupa korzysta z czerwono-białych samolotów Zlin Z-50. Od kilku lat występuje  pod nazwą ORLEN GA ŻELAZNY

• ANBOd
  

  Grupa 3 pilotów i 3 samolotów akrobacyjnych Jak-50 przylatujących do nas z Litwy.

  Jak-50 to radzieckie, akrobacyjne samoloty szkoleniowe. Produkowane od 1975 roku aż do dzisiaj. Jest to konstrukcja z kółkiem ogonowym.

  Jednym z pilotów ANBO jest były premier i prezydent Litwy – Rolandas Paksas.

• Boreas Team
  

  Trio samolotów: Alpi Pioneer M300, P300 oraz Vans RV7A. Traktowany trochę przez nas jako dziecko Mazury AirShow bo to po raz pierwszy w 2016 roku trzech pilotów Horst Trauntschnig, Witek Dubiński i Tomek Pruszkowski latających, na samolotach Pioneer zawiązało na naszą imprezę zespół pokazowy.

  Alpi Pioneer 300 – dwuosobowy samolot ultralekki Produkowany we Włoszech, o dość charakterystycznym wyglądzie. Z przodu po złożeniu podwozia wystaje mu lekko jedno kółko. Osiągający prędkość maksymalną 270 km/h.

• Piper Team
  

  W 2018 r. na Mazury AirShow pojawił się Piper Cub L4H Grasshooper. I publiczności i nam i pilotowi tak się spodobało, że postanowili przylecieć większym zespołem.

  Od razu prostujemy, że nie będzie to tak duży team, jak na powyższym zdjęciu. Będą to 3 samoloty ale ponieważ będzie to ich debiut, to po prostu nie mamy jeszcze ich zdjęć.

  Dwa z tych samolotów, to Piper Cub L4H, jednosilnikowe, dwumiejscowe górnopłaty zastrzałowe o konstrukcji mieszanej. Ten typ samolotu karierę wojenną zaczął od listopada 1942 roku udziałem w operacji „Torch” – lądowaniu alianckich oddziałów w Afryce Północnej.

  Z końcem lat czterdziestych Polska zakupiła 141 Piperów, z których zarejestrowano 127. Stosowano je głównie w aeroklubach do szkolenia i treningu pilotów, część użytkowano jako maszyny dyspozycyjne, po kilkanaście samolotów przebudowano na wersję sanitarną i rolniczą. Do połowy lat pięćdziesiątych większość „Kubusiów”, jak je żartobliwie nazywano, skasowano pod pretekstem standaryzacji sprzętu.

  Trzeci to również Piper Cub ale model J-3. Główna różnica między nimi jest tylko taka, że J3 były oznaczane samoloty cywilne a L4H samoloty wojskowe.
  

• 2 x North American T6 Harvard
  

  North American Harvard II B [G-BBHK] (1943) oraz Harvard 4M [SP-YIX] (1951) to samoloty produkowane przez dwie kanadyjskie firmy (odpowiednio Noorduyn oraz Canadian Car and Foundry) na bazie amerykańskiej konstrukcji T-6 Texan.

  To dwumiejscowe samoloty szkoleniowe wyposażone w silniki Pratt & Whitney R-1340 Wasp o mocy 450-600 KM. To zresztą bardzo znany, pierwszy model silnika tej firmy, będący wielkim sukcesem, produkowany od roku 1920. Wyposażony w dziewięć cylindrów w układzie gwiaździstym o pojemności 22 l.

  Wyprodukowano ich we wszystkich odmianach łącznie 20’110 szt w latach 1938-1954.

  Typ używany również bojowo w Korei czy Afryce. Obchodzi w tym roku 80. lecie oblotu.
  Samoloty Harvard były używane przez polską szkołę pilotów w Anglii oraz niektóre dywizjony myśliwskie np 306 Toruński.
  Po wojnie samoloty Harvard oraz Texan były używane jako lekkie samoloty bombowe. Służyły również często do wskazywania celów dla szybszych samolotów odrzutowych, myśliwsko-bombowych – np w Korei (US Air Force). Lotnictwo francuskie używało tego typu bojowo podczas wojny w Algierii latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych w znacznych ilościach – około 300 egzemplarzy.

  Jan Zumbach, dowódca Dywizjonu 303 z 1942 r., zorganizował siły lotnicze środkowoafrykańskiego państwa Katanga w latach sześćdziesiątych. Trzonem tych sił było 12 Texan’ów, którymi latali najemnicy, między innymi Polacy, podczas krótkich, lecz intensywnych działań wojennych.
  Samoloty T-6 Texan i Harvard są nadal bardzo popularne w Stanach Zjednoczonych, około 600 jeszcze lata. Samoloty były wielokrotnie przebudowywane na potrzeby filmów. Najbardziej znane: Texan brały udział w filmach Tora Tora Tora oraz Atak na Pearl Harbor jako samoloty japońskie Zero.

  Egzemplarz Harvard II B wyprodukowany w 1943 roku w Kanadzie służył w RCAF.
  Od 2011 należący do Marcina Kubraka, szefa pilotów i współwłaściciela firmy linii lotniczej EnterAir. Marcin pilotuje.

  Egzemplarz Harvard 4M przebudowany z wojskowej wersji T-6 w 1953 na wersje Harvard 4M. Od 2017 roku własność Jacka Mainki, który pilotuje ten samolot.

• Zviko EDGE 540
  

  Zivko Edge 540 – wysokiej klasy samolot wyczynowy. Jeden z najpopularniejszych samolotów akrobacyjnych na świecie, w szczególności na kontynencie amerykańskim. Znany z doskonałych osiągów i manewrów nieosiągalnych dla innych samolotów, jest jednym z podstawowych typów samolotów używanych w edycjach Red Bull Air Race.

  W Polsce jest to aktualnie najmocniejszy samolot akrobacyjny, 640 kg wagi, 350 HP mocy, 1000NM momentu obrotowego, max prędkość 410 km/h, max prędkość obrotu 420 stopni/sek

  Samolot zaprezentuje pierwszy polski pilot w Red Bull Air Race - Łukasz Czepiela.

  Złapał lotniczego bakcyla w wieku 6 lat. Stało się to wtedy, gdy ojciec zabrał go na pokazy lotnicze odbywające się w podrzeszowskiej Jasionce. To, co tak zachwyciło małego chłopca, to pokazy akrobacji na Zlinie 50 w wykonaniu 14-krotnego mistrza

  Polski i mistrza świata w akrobacji samolotowej Janusza Kasperka. Od tamtej pory chciał tylko i wyłącznie latać. Zaczęło się od jeżdżenia na lotnisko na rowerze i czyszczenia samolotów. Nastolatek pomagał wypychać maszyny z hangaru, a w zamian piloci zabierali go w przestworza. Wkrótce, dzięki pieniądzom zarobionym przy rozbiórce starego hangaru zrobił licencję szybowcową i sam zaczął latać. W powietrzu spędzał tyle

  czasu, ile tylko mógł, choć możliwości finansowe jego rodziny nie były duże.

  Mając 19 lat, jak wielu szkolnych kolegów stanął przed pytaniem: co dalej? Po maturze wyjechał do Wielkiej Brytanii. Zarobkowo opiekował się dziećmi i pełnił funkcję mechanika lotniczego. Pracował po 12-14 godzin dziennie przez 7 dni w tygodniu tylko po to, żeby zarobić na kurs akrobacji samolotowej. Kiedy pomagał przy samolotach zespołu akrobacyjnego Honda Dream Team, szef ekipy zgodził się pomóc mu w treningu akrobacji w ramach wynagrodzenia za pracę. Kilka lat później Łukasz został jego następcą. Właśnie tak zaczęła się kariera pochodzącego z Rzeszowa pilota w sportach lotniczych. Pierwszy wyścig Red Bull Air Race Łukasz zobaczył w Anglii – najpierw na DVD, a potem na żywo, w 2004 roku. 10 lat później, 15 od rozpoczęcia szkolenia lotniczego, w roku 2014 wystartował w inauguracyjnych zawodach Challenger Cup – będących przedsionkiem klasy mistrzowskiej. Droga do tego celu nie była jednak ani

  łatwa, ani krótka. Od 2010 roku uczestniczył w akrobacyjnych obozach treningowych organizowanych przez Red Bulla. Niestety to właśnie wtedy nastąpiła trzyletnia przerwa w rozgrywaniu mistrzostw. Ale czas ten nie poszedł na marne. Po przeprowadzce do Poznania został członkiem polskiej kadry i grupy akrobacyjnej Żelazny. Z mniejszymi oraz większymi sukcesami brał udział w zawodach w akrobacji samolotowej na poziomie krajowym i międzynarodowym, a także występował na pokazach lotniczych. W 2013 stawił się na kolejnych obozach, dzięki czemu w tym samym roku mógł zadebiutować

  na mistrzostwach świata, gdzie uplasował się w połowie stawki. To wystarczyło, aby dostać się na kolejne, specjalne szkolenia, podczas których najbardziej utalentowani piloci młodego pokolenia z całego świata uczyli się latać pomiędzy 25-metrowymi pylonami i walczyli o swoje ograniczone superlicencje uprawniające do udziału w nowej wówczas formie rywalizacji na podniebnym torze wyścigowym – w Challenger Cup. W międzyczasie, wykonując loty akrobacyjne, Łukasz uzbierał taki nalot, że był w stanie postarać się o zdobycie licencji zawodowej. Właśnie praca pilota w liniach lotniczych WizzAir pozwoliła mu wrócić do kraju. Dziś obok bycia najlepszym polskim pilotem wyścigowym, jest także kapitanem rejsowego Airbusa. Pierwsze starty w najszybszym sporcie motorowym świata nie były dla Łukasza łatwe. W sezonie, który polscy kibice zapamiętają dzięki przystankowi w Gdyni, zajął 11. miejsce. Kolejny rok poświęcił na rozwój kariery zawodowej. W 2016 powrócił do rywalizacji. Jego umiejętności wyraźnie się poprawiły, a on sam dostrzegł, że podchodzi do wyścigów w inny sposób, więcej uwagi poświęcając stronie mentalnej zawodów. Cztery razy stawał na podium, a raz na jego najwyższym stopniu, co dało mu udział w finale sezonu i możliwość walki o upragniony puchar – gdyby tylko nie odwołano go wtedy ze względu na ...pogodę. Kolejny rok startów młody pilot zacznie z jeszcze wyższego pułapu Dzięki dobrym wynikom w sezonie 2016 Łukasz pozyskał partnerów dzięki którym udało się do Polski sprowadzić samolot Edge 540. W sezonie 2018 Łukasz na 5 wyścigów wygrał 2 i w 2 był na drugim miejscu co pozwoliło mu na zdobycie tytułu Mistrza Świata Red Bull Air Race w klasie Challanger.

  
• Douglas A-26 Invader  Bellanca CH-300 Pacemaker
• DH-82 Tiger Moth
• DHC-1 Chipmunk
• Carbon Cub
• Boeing Stearman
  

  Stearman model 75, znany także jako Stearman, Boeing Stearman (firma Stearman została wykupiona przez Boeinga w 1934) czy Kaydet – dwupłatowy, dwumiejscowy samolot szkolno-treningowy używany przez siły powietrzne Stanów Zjednoczonych i marynarkę wojenną w latach 30. i 40. XX wieku, aż do zakończenia II wojny światowej.

• AN-2 „Wiedeńczyk”
  

  „Wiedeńczyk” to transportowo-desantowa wersja samolotu typu AN-2 (popularnie zwanego „Antek”), skonstruowanego w biurze Olega Antonowa w 1947 roku. Samolot o numerze taktycznym 7447 (bo o nim mowa) wyprodukowany został w 1966 roku w zakładach lotniczych WSK PZL Mielec, a następnie skierowany do służby na podkrakowskich Balicach, gdzie jak wiele tego typu egzemplarzy wykonywał zadania operacyjne na rzecz wojska.

  Jego wyjątkowość związana jest z pewną dramatyczną historią, która miała miejsce podczas stanu wojennego. Pewnego wiosennego dnia 1982 roku jedna z załóg wykonująca loty treningowo-operacyjne na tym samolocie podjęła decyzję o ucieczce z kraju do Austrii. Po wykonaniu międzylądowania na podkrakowskiej łące oraz zabraniu rodzin lotników samolot wykonał lot na małej wysokości w trudnym górzystym terenie Czechosłowacji i Austrii, szczęśliwie lądując na wiedeńskim lotnisku.

  Po powrocie do kraju (13 kwietnia 1981) nasz samolot zwany odtąd najpierw nieformalnie, a później również oficjalnie „Wiedeńczykiem” nadal wykonywał misje na rzecz wojska aż do wycofania ze służby latem latem 2012 roku i przekazania go do Muzeum Lotnictwa Polskiego.

  Jednak nie dane jest mu odpoczywać, bowiem dwóch entuzjastów lotnictwa mając na uwadze dobry stan techniczny samolotu oraz potrzebę promocji polskiego lotnictwa postanowiło przywrócić „Wiedeńczyka” do latania. W ten oto sposób samolot ten znalazł się pod wspólną kuratelą Muzeum Lotnictwa Polskiego i utworzonej na potrzeby reaktywacji samolotu Fundacji Wiedeńczyk.

• Pipistrel Virus SW
  

  Virus SW to samolot ultralekki. Jest to konstrukcja, która dwukrotnie zdobyła nagrody przyznawane przez NASA. Pierwszą w 2007 roku w kategorii Personal Air Vehicle oraz w 2008 roku w kategorii General Aviation Technology. Samolot został także poddany próbie lotu dookoła świata, która z sukcesem zakończyła się w Kwietniu 2012 roku. Wówczas Virus SW między innymi przeleciał nad  Mount Everest i Oceanem Indyjskim.

  Virus SW jest dwumiejscowym samolotem pochodzącym z słoweńskiej fabryki Pipistrel. Na całym świecie lata już ponad 800 egzemplarzy tego typu. Samolot posiada konstrukcję w pełni kompozytową, ze stałym podwoziem oraz sterowanym kółkiem przednim. Virus SW jest przeznaczony głównie do lotów rekreacyjnych i turystyki lotniczej. Napęd stanowi czterocylindrowy, 100 konny silnik Rotax 912 dostępny w wersji gaźnikowej lub wtryskowej oraz dwułopatowe śmigło przestawne w locie.

  Doskonałość na poziomie 1:15 oraz hamulce aerodynamiczne zdradzają szybowcową duszę samolotu. Virus SW lata z prędkościami ponad 260 km/h, na dystansach dochodzących do 1500km. Jest też pierwszym certyfikowanym samolotem ultralekkim do wykonywania lotów nocnych VFR.

  W kwietniu 2016 roku samolot otrzymał certyfikat typu w kategorii CS-LSA nadany przez EASA, także może służyć do szkolenia do licencji samolotowych PPL(A) i budowania nalotu.

• 3Xtrim 550 Trainer
  

  3Xtrim jest dwumiejscowym,  jednosilnikowym zastrzałowym górnopłatem o konstrukcji w pełni kompozytowej o budowie przekładkowej. W większości zastosowano włókno węglowe. Kabina samolotu wzmocniona, ogrzewana, wentylowana i wyciszona. Drzwi do kabiny otwierają się do góry. Samolot został również wyposażony w balistyczny system ratunkowy.

  
• BushCat
  

  „Budujemy Samolot” to projekt stworzony i realizowany przez parę Magdalena Taczkowska i Dominik Motoła. Na portalach społecznościowych pokazali cały proces budowy tego dwuosobowego samolotu.

  Etapy budowy samolotu przedstawione są w przejrzysty sposób krok po kroku na krótkich filmach umieszczanych na kanale YouTube. Poruszane tematy to nie tylko sama budowa statku

  powietrznego, ale również cała otoczka prowadząca do zarejestrowania i „ulotnienia” samolotu. Są tym samym pierwszymi osobami na świecie którzy dokonali tak szczegółowej dokumentacji całego procesu. Dodatkowo na vlogu pojawiają recenzje oraz testy nowinek technicznych, relacje z targów lotniczych oraz pokazów.

  Już po pierwszych odcinkach spotkali się z dużym zainteresowaniem kanałem również wśród mediów ogólnopolskich. Byli wielokrotnie gośćmi „Dzień Dobry TVN”, „Raport TVN Turbo”, „Pytanie na Śniadanie TVP2”...

  Cały projekt prowadzony jest w języku Polskim oraz Angielskim (napisy).

  Prowadzący Dominik Motoła to licencjonowany mechanik lotniczy oraz pilot. Współpracuje z wieloma firmami lotniczymi na terenie całego kraju świadcząc swoje usługi z zakresu techniki lotniczej. Na co dzień mechanik w ośrodku szkolenia lotniczego Zonda.Aero w Bydgoszczy.

  Samolot BushCat to samolot w konfiguracji STOL, czyli taki, który może wylądować niemalże

  wszędzie za sprawą dużej mocy, sportowej konfiguracji, rozbiegu wynoszącego 100m oraz wielkich alaskańskich kół. Jego prędkość przelotowa to ok. 150km/h a prędkość minimalna 45km/h. Zasięg samolotu na jednym tankowaniu (zbiornik 90L) to ok 1100km. Średnie zużycie paliwa to ok 17l benzyny PB95 na godzinę lotu. Waga pustego samolotu wynosi 340kg. Samolot zarejestrowany jest w kategorii UL do 600kg. Wyposażony jest w nowoczesną awionikę w pełni cyfrową firmy Garmin. Na jego pokładzie znajduje się również spadochron bezpieczeństwa który w razie awarii sprowadzi samolot bezpiecznie na ziemię.

  Magda i Dominik po ukończeniu budowy postanowili pokazać swój samolot na największych pokazach lotniczych w 2022r. Latają pokazy, przy których używają dymu, pirotechniki oraz co jest czymś rzadko spotykanym sygnału dźwiękowego generowanego przez oryginalne fanfary kolejowe.

  Jak sami podkreślają projekt się nie skończył i dalej będą realizować materiały z ich pokazów oraz różnego rodzaju wypraw nie tylko po Polsce.

• Sky Magic - skoki spadochronowe
  

  Skoki spadochronowe są ich największą pasją, której oddają się od dawna. Każdy z nich ma duże doświadczenie w skokach spadochronowych. Umiejętności indywidualne postanowili wykorzystać z zespole. Kilka lat temu zaczęli specjalizować się w tzw. kanapach czyli lataniu i akrobacji na otwartych czaszach spadochronów. Konkurencji trudnej – wymagającej zespołowej precyzji i wyobraźni – ale bardzo efektownej dla publiczności obserwującej to z ziemi.

  Jako grupa pokazowa Sky Magic zadebiutowali niedawno w 2012 roku. Pokazali perfekcyjne figury i precyzję grupowego lotu na otwartych czaszach. Flagi, długie efektowne szarfy oraz dymy wzmocniły emocje tego występu. Podczas bardzo intensywnych treningów doskonalą swoje umiejętności i wzbogacają program o nowe elementy.

  W spadochroniarstwie pogoda ma szczególne znaczenie i dlatego grupa Sky Magic ma różne warianty pokazu zawsze uwzględniające warunki pogody i terenu. Zawsze efektownie, ale przede wszystkim bezpiecznie – to jest ich przesłanie.

  Skład grupy w tym roku stanowią Janusz „DRUCIARZ” Białowąs, Sebastian „SZCZENA” Ryżko, Piotr "PITERO" Piotrowski i Marcin "LUTEK" Mucha. W pokazach bardzo często bierze udział zaprzyjaźniony z nimi bardzo doświadczony skoczek Jacek „CZADZIK” Gawryszewski z Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej.

  W 2013 roku wystąpili pierwszy raz na Mazury AirShow. Od razu zapowiedzieli, że chcieliby tu wrócić, ze względu na fantastyczną atmosferę tej imprezy. I wracają co roku do dziś.

  
• Piper Pa 18-150 SuperCub z Francji 
  

  W tym roku będziemy mieli okazję gościć jak co roku kilka wodnosamolotów, w tym Pipera PA-18-150 Super Cub z Francji. Tego amerykańskiej produkcji samolotu w Europie nie ma już nazbyt wiele sztuk w kondycji zdatnej do lotu a w wersji na pływakach, jak się można domyślać, to ostatnie sztuki. Tym bardziej jesteśmy dumni, że będziemy mogli go Państwu zaprezentować.

• Cessna C-185 
  

  Cessna 185 – sześcioosobowy  samolot turystyczny amerykańskiej firmy Cessna, znany również jako Skywagon, został oblatany w 1960 roku. Produkcja zakończyła się w 1985 roku i nie została wznowiona w latach 90. wraz z pozostałymi modelami wyposażonymi w podwozie z kółkiem tylnym jak 180 i 170.  Wyprodukowano ok 4'400 szt.

  Po raz pierwszy na Mazury AirShow ten model i po raz pierwszy wodnosamolot z Belgii.

• Super Petrel 100
  

  Super Petrel, a dokładniej model Super Petrel 100, to brazylijski, dwupłatowy, dwumiejscowy wodnosamolot ze śmigłem w układzie pchającym.

  Został początkowo zaprojektowany we Francji w 1983 r. jako jednopłat z silnikiem 40 konnym. Pierwszy lot odbył w 1986 roku. Po serii modyfikacji firma SMAN kupiła do niego prawa i rozpoczęła produkcję seryjną zestawów do samodzielnego montażu. Sprzedała ich około 100 szt. W 1996 r. prawa przejęła brazylijska firma EDRA Aeronautica i rok później mocno przeprojektowała model zmieniając mu nazwę na Paturi. W 2001 dalszy rozwój projektu zaowocował nową konstrukcją o nazwie „Super Petrel 100” i to jest właśnie bohater naszych pokazów. Do 2007 roku wyprodukowano ich ponad 200 egzemplarzy. W 2008 roku nastąpił dalszy rozwój konstrukcji, która od tej pory zyskała nazwę Super Petrel LS.

• Glasair Sportsman
  

  Glasair Sportsman 2+2 to czteroosobowa wersja mniejszego samolotu Glastar. Samolot dostarczany jest jako zestaw do samodzielnego montażu a producent prowadzi program „Dwa tygodnie do kołowania”, w którym oferuje wsparcie przy montażu pozwalające na złożenie samolotu w dwa tygodnie.
  Samolot jest łatwo rekonfigurowalny z wersji wodnosamolotu na samolot lądowy czy na oponach typu „tundra”. Istnieje nawet możliwość zmiany podwozia z trójkołowego z przednim kołem na trójkołowe z kółkiem ogonowym, co zajmuje według producenta mniej niż godzinę. Również skrzydła samolotu są składane tak by ułatwić jego przechowywanie lub transport.
  Kadłub wykonany z włókna węglowego a jako silnik mamy do wyboru jednostkę 180 lub 210 konną osiągając maksymalną prędkość 269 km/h.
  Przyleci by się przed Państwem zaprezentować ze Szwecji.

Lake Buccaner LA-4-200
Amerykański, czteroosobowy lekki, wodnosamolot. Oryginalnie zaprojektowany jako Colonial C-2 Skimmer w późnych latach 40tych jako 4-miejscowa odmiana Coloniala C-1 Skimmer. Licencja została odkupiona przez Lake Aircraft Co. w 1959 roku i jako pierwszy powstał Lake LA-4 z silnikiem 180 konnym, który w roku 1970 został rozbudowany do wersji LA-4-200 (z silnikiem 200 konnym).
Jest to średniopłat jednopłatowy z kadłubem wykonanym w całości z metalu. Posiada 3-punktowe chowane podwozie i jest napędzany silnikiem tłokowym Avco Lycoming ze śmigłem w konfiguracji pchającej.
Na jego bazie powstała wersja EP z dodatkowymi drzwiami luku ładunkowego a następnie wersja sześcioosobowa, 250-konna (lub 270-konna turbodoładowana) nazwana Lake Renegade (LA-250 Renegade). W międzyczasie powstała również wersja uwojskowiona o nazwie Seawolf.

ZAPROSZENIE DO WSPÓŁPRACY 

„Mazury AirShow”. By lepiej zrozumieć co jest oferowane stałym partnerom, patronom medialnym, instytucjom i osobom wspierającym Mazury AirShow, w zwięzłym opracowaniu przedstawiamy kilka bardzo istotnych (w naszym uznaniu) atutów tego wielkiego „non profit” IVENTU jak i z tego wynikających możliwości dla wszystkich partnerów.

• Mazury AirShow to największe cywilne pokazy lotnicze w Polsce, jedyne co do formy realizacji (nad wodą j. Niegocin i na wodzie – wodnosamoloty) i zawsze realizowane w formie "non profit", niekomercyjne i nie biletowane.

• W 2013 roku wyróżnione w konkursie "Najlepszy Produkt i Usługa Warmii i Mazur" statuetką w kategorii wydarzenie, a w 2014 roku wyróżnione przez Marszałka Województwa certyfikatem marki regionalnej "Produkt Warmia Mazury";

• Podczas Centralnych Uroczystości Obchodów 100-lecie Lotnictwa Polskiego, 28.08.2018 roku, w Warszawie, Kapituła składająca się z przedstawicieli Krajowej Rady Lotnictwa i redakcji czasopisma Skrzydlata Polska oceniając rangę i znaczenie atrakcyjności lotniczo-społecznej „Mazury AirShow” przyznała jako jedynym pokazom w Polsce prestiżowe wyróżnienie „BŁĘKITNE SKRZYDŁA”.

• Organizowane od 1999 roku każdego roku do 2019 r (21 edycji), z wymuszoną przerwą w 2020 i 2021 z powodu pandemii COVID-19

• Bazą pokazów i miejscem wystawy statycznej jest lotnisko Kętrzyn Wilamowo (historyczne lotnisko b. Kwatery Hitlera), a dynamiczne pokazy odbywają się w Giżycku na jeziorze (wodnosamoloty) i nad jeziorem Niegocin.

• Oglądane są bez ograniczeń dostępu z plaży miejskiej, portu Żeglugi Mazurskiej, brzegów jeziora, statków i jachtów zakotwiczonych na jeziorze, a nawet z balkonów domów Giżycka;

• Obserwatorami mazurskich pokazów bywa 150 do ponad 200 tys. osób, co głównie jest uzależnione od warunków meteorologicznych!!!

• W okresie poprzedzającym pokazy i w dniach pokazów funkcjonuje AirShow Radio, dzięki któremu w czasie realizacji bloków pokazów jest emitowany fachowy komentarz dla obserwatorów w promieniu kilkunastu kilometrów, za pośrednictwem zwykłych odbiorników radiowych lub z wykorzystaniem smartfonów (telefonów komórkowych).

• W dniach zaplanowanych pokazów funkcjonuje również Studio TV Mazury AirShow realizujące transmisję internetem w świat. W 2018 roku kiedy odbyła się 20-sta edycja pokazów, zespół Studia TV odnotował wejścia z 40 państw.

• Wydawane jest czasopismo pn. „Mazury AirShow”, w atrakcyjnej szacie graficznej, dwujęzyczny (w j. polskim i angielskim), jako okolicznościowy magazyn – rocznik. Wydawnictwo jest intelektualnym wsparciem największych cywilnych pokazów lotniczych w Polsce. Celem ponad czasowego wydawnictwa jest atrakcyjna prezentacja wybranych samolotów, ciekawych zdarzeń i zespołów lotniczych, ważnych wydarzeń z historii lotnictwa oraz problemów rozwijającego się lotnictwa XXI wieku, w formie przystępnej dla szerokiego kręgu odbiorców.

  Prezentując powyższe, liczymy na życzliwe przyjęcie do wiadomości atutów największych cywilnych pokazów lotniczych, znanych w Europie pn. „Mazury AirShow”, a realizowanych w sercu Krainy Wielkich Jezior Mazurskich i w okresie największego nasilenia turystycznego.

Gdyby nasza propozycja zainteresowała lub były potrzebne dalsze informacje, będę do dyspozycji pod tel. 501 258 134 lub adresem e-mail: wajsznory@lotniskoketrzyn.pl

Stanisław Tołwiński Prezes AKJ

Mazury-Giżycko-Kętrzyn, styczeń 2022 r.

• Organizator: AEROKLUB KRAINY JEZIOR
  Miejsce: Giżycko/ Kętrzyn
  E-mail: kontakt dla mediów, partnerów, pilotów, wolontariuszy
  Kontakt w sprawie stoisk tel.+48 508 131 144
  www: mazuryairshow.pl
  Foto: gizycko.pl/ Fotografia Tomasz Karolski